از مدت‌ها پیش نیاز شدیدی جهت پوشش خطرات دام احساس می‌شد و در همین راستا در کشورهای اروپایی، برخی از اتحادیه‌ها وام‌هایی جهت تأمین بیشتر به کشاورزان واگذار کردند و از سوی دیگر بانکدارانی که نسبت به اعطای وام اقدام کرده بودند، در‌صدد تهیه پوششی برای تأمین و حفظ سرمایه‌های خویش برآمدند، چون در برخی از سال‌ها سرمایه‌های وام‌دهندگان به سبب بروز امراض مسری دهان و پا در میان دام‌ها به خطر می‌افتاد و منجر به ضررهای سرسام‌آوری می‌گردید. بنابراین وجود این نوع پوشش بیمه‌ای می‌تواند خسارات ذکر شده را جبران نماید.
بیمه دام، احشام و حیوانات را در برابر مرگ ناشی از حادثه، امراض و یا حوادث ناشی از حمل و نقل و عدم‌النفعی که در نتیجه امراض دهان و پا ایجاد می‌شود تحت پوشش قرار می‌دهد. این نوع بیمه‌نامه به طور معمول برای حیواناتی همچون اسب، گاو و گوسفند و برای بیماری‌هایی نظیر سیاه‌زخم و امراض دهان و پا، به صورت جداگانه و پوششی مجزا صادر می‌گردد.
پوشش‌های بیمه دام
پوشش‌های بیمه‌ای ارائه شده به بیمه‌گذار در محدوده جغرافیایی درج شده در بیمه‌نامه که بیمه‌گر متعهد به جبران خسارت می‌باشد به شرح زیر است :
- مرگ ناشی از بیماری‌های طبیعی
- بیماری (Illness)
- نقص (Disease)
- حوادث(شامل فوت ناشی از آتش‌سوزی و صاعقه)
موارد خارج از تعهد بیمه‌گر عبارت است از:
- خسارات از کارافتادگی دام و یا خساراتی که در نتیجه مفید نبودن برای انجام کار و هدفی که نگهداری می‌شده است، ایجاد می‌گردد.
- خساراتی که از اعمال جراحی، تلقیح و مایه‌کوبی (Inoculation)ناشی می‌گردند مگر زمانی که این موارد در راستای جلوگیری از مرض و یا بیماری‌های ناشی از حادثه انجام شود.
- خسارت‌هایی که در اثر غفلت بیمه‌گذار و کارکنان وی در حفظ و نگهداری دام و یا در نتیجه اعمال عمدی منجر به جراحت و یا مسمومیت احشام ایجاد گردد.
- خسارات ناشی از هر نوع حمل و نقل دریایی احشام به استثنای حمل از طریق راه‌های مجاز آبی داخلی
- خسارت‌‌های ناشی از جنگ
- خسارات ناشی از جنگ داخلی، شورش، آشوب، اغتشاش و بلوا
بیمه‌نامه‌های دام، موظف به جبران خسارات احشام در برابر مرگ ناشی از بیماری‌ها، جراحات ناشی از حوادث، آتش‌سوزی، صاعقه، طوفان و یا خسارات حین حمل دام می‌باشد.
منبع